Paardenbloemengelei

We hadden tijdens onze wandeling op 1 mei dus 250 paardenbloemenhoofdjes verzameld. Ik geef het toe : het was een wandeling met een missie. Ik wou een receptje van Maurice Godefridi uitproberen. 

Taraxacum officinalis in een potje

Ik ben thuis onmiddellijk begonnen met de gele kroonblaadjes uit de bloemenhoofdjes te trekken. Toen dat een hele tijd (echt een héééle tijd : alle insecten konden op hun gemak ontsnappen) later ook gebeurd was, heb ik de kroonblaadjes samen met enkele blaadjes citroenmelisse en vers citroen-en sinaasappelsap 5 minuten in water laten koken. Na afkoeling zijn ze in mijn koelkast blijven overnachten om nog wat na te trekken. Dat deel van het recept sprak me erg aan. Alles wordt meestal beter, als je het even laat rusten. De volgende dag heb ik het gezeefde vocht nog 3 minuten met geleisuiker laten koken. Het resultaat kan je hiernaast bewonderen. 

De paardenbloem (Taraxacum officinalis) is een prachtige plant : een verwarmend geel kroontje, een kunstig uitgesneden blad, een sterke wil en een enorme hulpvaardigheid. De plant kan ons tegen vele ongemakken beschermen. De bitterstoffen stimuleren de werking van de lever, de gal en de gehele spijsvertering. De plant is tevens urinedrijvend en bloedzuiverend. Dé ideale partner voor een grondig reinigende voorjaarskuur. Hiervoor worden meestal de jonge bladeren en de wortels gebruikt, maar volgens de Chinese kruidengeneeskunde is de gehele plant geneeskrachtig. Waarom dan alvast geen lekkere paardenbloemengelei maken ?

Gelukkig zijn er nog heel wat andere mensen, die deze wilde spring-in-'t-veld bewonderingswaardig vinden. De paardenbloem schittert hier in al haar glorie in het gedicht The Dandelions van de Amerikaanse Helen Gray Cone :

The Dandelions 

Upon a showery night and still,

Without a sound of warning,

A trooper band surprised the hill,

And held it in the morning.

We were not waked by bugle-notes,

No cheer our dreams invaded,

And yet, at dawn, their yellow coats

On the green slopes paraded.

We careless folk the deed forgot;

Till one day, idly walking,

We marked upon the self-same spot

A crowd of veterans talking.

They shook their trembling heads and gray,

With pride and noiseless laughter;

When, well-a-day ! they blew away,

And ne'er were heard of after.

Ik hoop dat jullie ook geïnspireerd zijn om samen met de paardenbloem aan de slag te gaan.

Ik som nog even de ingrediënten van mijn paardenbloemengelei op :

250 paardenbloemenhoofdjes

1 1/2 citroenen

2 sinaasappels

850 ml water

470 g geleisuiker (type 500 g fruit op 1 kg suiker)
enkele citroenmelisseblaadjes